Forum Modelarskie

Konrad

Oglądałem wypraski Revella na jakiejś stronie i są one niemal identyczne.

grzesioj

A więc poniedziałek... Prace posunęły się nieco naprzód i zgodnie z obietnicą kolejne zdjęcia, dokumentujące następne etapy budowy modelu. A zatem, jeszcze w piątkowy wieczór, po wyschnięciu drugiej warstwy szarego Humbrola 27 położyłem cienką warstwę rozcieńczonego Humbrola 106 (również szary, ale o innym odcieniu i dużo jaśniejszy od 27) i pozostawiłem model na noc do wyschnięcia. Sobotniego poranka zaś wyschnięty model potraktowałem bardzo rozcieńczonym czarnym Humbrolem 33. Efekt tego traktowania był taki, że rozcieńczona farba zebrała się głównie w załamaniach powierzchni oraz wszelkich nierównościach. Niestety, nie do końca udało mi się rozetrzeć charakterystyczne zacieki, które tworzą w takim przypadku olejne Humbrole, ale uznałem, że to nic nie szkodzi, gdyż większość z nich zostanie zasłonięta na dalszych etapach malowania bądź to kolejnymi warstwami farby, bądź doklejanymi elementami. Tak wyglądała wanna kadłuba:

A tak tylna część górnego elementu wanny kadłuba:

I wreszcie deska rozdzielcza:

Następnie, nie czekając aż poprzednie warstwy olejnych farb dostatecznie wyschną, przy pomocy brązowej akrylowej Pactry (nie reaguje w żaden sposób z niedoschniętymi farbami olejnymi) pomalowałem siedzenia i oparcia:

W analogiczny sposób pomalowałem siedzenia kierowcy i radiotelegrafisty, ale w żaden sposób nie potrafiłem zmusić aparatu do zrobienia im przyzwoitych zdjęć - są to elementy na tyle małe, że aparat nie był w stanie zebrać na nich ostrości - zawsze wychodziło ostre tło, nigdy ostre elementy. Ramy siedzeń pomalowałem czarnym Humbrolem 33, tymże samym lakierem metodą suchego pędzla pomalowałem sprężyny na oparciach siedzeń (również nie czekałem na zaschnięcie poprzednich warstw farby, korzystając z właściwości nie reagowania brązowej Pactry z czarnym Humbrolem). Po tych operacjach elementy odstawiłem do jako takiego przeschnięcia, a wszystkie wysiłki skierowałem na deskę rozdzielczą pojazdu. Najpierw wykonałem tła zegarów za pomocą białego Humbrola 34 oraz pędzelka 00. Po kilkugodzinnym wyschnięciu farby, metodą suchego pędzla przy pomocy czarnego Humbrola 33 wykonałem rysunek elementów na desce rozdzielczej, następnie namalowałem czerwone akcenty farbą Humbrol 153 (Insignia Red) - gaśnicę (czy cokolwiek to jest - przyjąłem, że gaśnica) oraz oznaczenia na obrotomierzu. Kolejnym etapem było doklejenie koła kierownicy i pomalowanie go na czarno. Po tym wszystkim model odstawiłem do wyschnięcia. Po jako takim przeschnięciu dokleiłem deskę rozdzielczą do wanny kadłuba oraz km-y kierowcy i radiotelegrafisty i wykonałem kilka fotografii. Oto jedna z nich:

Ten dziwny, jakby biały pył w zakamarkach modelu to w rzeczywistości odblask światła lampy błyskowej, powstający na warstwach lakieru, który zebrał się na załamaniach powierzchni (jak można zauważyć na różnych zdjęciach zamieszczonych poniżej, widać go pod pewnym kątem na jednych fotografiach, na innych, wykonanych pod innym kątem go nie widać

... ). A, zapomniałem napisać, że ponieważ siedzenia desantu pomalowane były farbą akrylową, bez oczekiwania na jej całkowite wyschnięcie wykonałem przy pomocy różnych odcieni posiadanych brązów Humbrola coś w rodzaju imitacji drewnianych ławek.
Robiło się już bardzo późno (była już w zasadzie niedziela), postanowiłem, korzystając z niesamowitego spokoju panującego w domu, zamocować w schowkach przygotowane wcześniej mausery (tak się chyba ta broń nazywa...). Ich przygotowanie polegało na pomalowaniu w całości elementów wyciętych z ramek lakierem Gunmetal, a po jego wyschnięciu autorską mieszanką (kolor podejrzałem na modelu zamieszczonym w znanym piśmie modelarskim) brązu 186, żółtego 24 i czerwonego 153. Mocowanie poszło o dziwo dość łatwo, a efekt przedstawiał się tak:

Następnego dnia (niedzielny poranek) postanowiłem wypełnić czymś dwa pozostałe, puste schowki. Wkleiłem tam żywiczne imitacje jakichś niemieckich skrzynek amunicyjnych (dostając wcześniej na to przyzwolenie od ich poprzedniego użytkownika Wesoly

) oraz położyłem na jednej z ławek żywiczny hełm, który pomalowałem mieszaniną szarego Humbrola 27 z czarnym Humbrolem 33. Tak oto prezentował się model po tej operacji (w międzyczasie, przed wykonaniem zdjęć metodą suchego pędzla przetarłem wszystkie krawędzie Humbrolem 56):

Oczywiście, równolegle prowadzone były prace nad górną częścią wanny kadłuba, zakończone doklejeniem gaśnicy w ulubionym, CZERWONYM kolorze:

Dysponując zapałką, wykonałem jeszcze dwa zdjęcia porównawcze mojego dzieła:

No i wreszcie nadszedł czas na bezpowrotne ukrycie przed naszym wzrokiem tego dzieła sztuki, czyli na połączenie górnej połówki kadłuba z jego dolną połówką. Ponieważ o spasowaniu tych dwu elementów już była mowa, zastosowałem do ich połączenia stara jak świat i ogólnie znaną metodę użycia małego nadmiaru kleju. Po ściśnięciu połówek niestety nastąpił mały wyciek tegoż kleju do wnętrza kadłuba, ale dość szybko się z nim uporałem. Poczekałem chwilkę, aż klej zacznie się "wałkować", oderwałem go a powstałe ubytki lakieru uzupełniłem cienkim pędzlem. Kadłub wygląda tak:

A w tej chwili z wnętrza widać tyle:

To znaczy, tyle widzi aparat, człowiekowi przy odpowiednim oświetleniu udaje się zajrzeć nieco głębiej.

Myślę, że do dzisiejszego wieczora klej, który wypłynął stwardnieje na tyle, że kadłub będzie można obrabiać. No i to na razie tyle. Zapraszam do wyrażenia opinii na temat mojej weekendowej pracy.

pozdrawiam

Jacek57

Generalnie fajnie biorąc pod uwagę skalę. Zastanawiam się na jednym blachy podłogi (reflowane) robią wrazenie jakby farba była starta we wgłębieniach a nie na występach, ale może to tylko złudzenie?

grzesioj

redangel

Przemaluj te karabiny bo są lekko oczojeb*e, albo domaluj zamek i zrób spróbuj troszkę sciemnić kolor

grzesioj

Jacek57

grzesioj

grzesioj

Wrócę jeszcze z uporem maniaka do tematu zawiasów, na które zwrócił uwagę jaco57. Niestety, nie udało mi się znależć (co nie znaczy, że nie ma) zdjęć prawdziwych zawiasów Sd.Kfz.251, ale znalazłem takie oto dwa zdjęcia:

Pierwsze przedstawia model w skali 1:48, drugie prawdopodobnie 1:35. Widać na nich, że rzeczone zawiasy może nie były aż tak pancerne, jak w moim modelu (ograniczenia technologii!!! - porównajcie sobie ich rozmiar z rozmiarem główki zapałek), ale wcale też nie były to jakieś finezyjne druciki, a dość grube rury. A więc myślę, że na przedstawionym tle "moje" zawiasy nie prezentują się aż tak źle, choć przyznaję - jak ktoś lubi, może je poprawić. I to tyle na ten temat.

Kontynuujmy więc rozpoczętą opowieść. Wczoraj niezbyt wiele czasu poświęciłem modelowi. Trochę z powodu lenistwa :oops: , trochę z powodu samopoczucia (trochę się zasmarkałem, to nie świńska grypa). Po stwierdzeniu, że klej, który wypłynął na zewnątrz po sklejeniu połówek kadłuba już stwardniał, obciąłem wypływki przy pomocy nożyka, zaś pozostałe ślady obrobiłem najpierw pilnikiem iglakiem, następnie papierem ściernym o gradacji 400 i 2000. Na koniec przeleciałem po wszystkim pędzelkiem zamoczonym w terpentynie. Efekt moich zmagań jest taki:

Na powyższym zdjęciu pewno Wasze czujne oczy wypatrzą pod miejscem na wizjer na krawędzi kadłuba coś w rodzaju niezaszpachlowanej szczeliny (ciemna linia). Spokojnie, to szczelina zalana klejem cyjanoakrylowym - a ponieważ jest on przezroczysty, to miejsce wydaje się ciemne, jakby tam w istocie była dziura Wesoly

.

Linie podziału blach na bokach kadłuba przy tej okazji uległy nieco zatarciu, ale przeciąłem je ponownie czeską piłką. Efekt całkowicie mnie zadowolił. Na przedostatniej fotografii w miejscu łączenia tylnej płyty z płytą boczną na dole kadłuba widać jeszcze klej, który położyłem już po obróbce poprzednich spoin. Uznałem, że to miejsce wymaga jeszcze poprawek.

Spójrzmy jeszcze na poniższe zdjęcie. Przedstawia ono potężny schodek, powstały w efekcie perfekcyjnego dopasowania górnej części kadłuba do dolnej. Przyznam, że nie podjąłem jeszcze decyzji, co z tym fantem zrobić. Czy przy pomocy czeskiej piłki odciąć wystającą "dolną wargę" (prostszy sposób), czy dosztukować z polistyrenowych płytek (tak, jak opisywałem tu) górną część (sposób trudniejszy i bardziej pracochłonny).

I to na razie tyle z placu budowy.

pozdrawiam

Jacek57

grzesioj

Elvis

redangel

Kurde... Właśnie poleciałem do mojego sd.kfz 251 w 1/35, żeby sprawdzić grubośc zawiasów, ale zapomniałem, że to wersja Ausf D

Chciałem pomóc, ale wyszło jak zawsze Wesoly

A co do ich grubości to wydaje mi się, że to nie jest pomyłka dragona, bo w modeliku hasegawy też są takie zawiasy więc w rzeczywistości pewnie takie grubaśne były.

Co do karabinów, to może i masz rację, ale ja jednak postarałbym się je troszkę zciemnić, bo kolor z lekka przypomina mi plastelinę Wesoly

James

Co do dyskusji o tych nieszczęsnych zawiasach, pozwólcie, że dodam swoje dwa grosze, a właściwie przemyślenia. Mianowicie, pojazdy te były pojazdami opancerzonymi, zatem drzwi również były opancerzone. A jak wiadomo kilkanaście milimetrów grubosci takiej płyty pancernej zapewne troszkę waży. Zatem machnięcie się producenta nawet o milimetr w takiej skali, możemy uznać za błąd statystyczny.

A co do wielkości owych zawiasów może to zdjęcie rozwieje grzesioj jakieś wątpliwości, jak widać są całkiem spore:

[link widoczny dla zalogowanych]

Pozdrawiam

grzesioj

Dzięki Koledzy za komentarze. Wyłania się z tego jeden wniosek - zawiasy może są i trochę za grube, ale w granicach zdroworozsądkowej tolerancji Wesoly

.

Jacek57

A może, tak przy okazji, jakaś fotka "czeskiej piłki" dla zaspokojenia mojej ciekawości?

grzesioj

Jacek57

Tak to sobie wyobrażałem. Dzięki.

grzesioj